6
Yorum
22
Beğeni
0,0
Puan
1221
Okunma

Kainatın kendisiydi
Suretinin aksı
Eylülün koynuna
Uzanıp yatan
Ekimin omuzlarında
Dudaklarının rengini vermişti
Dudaklarına
Tanrı
Al/dı
Alamadım dudaklarıma
Koruk üzümler
Tatlanmadan
Sarardı dallarında
Sustu
Suyun sesi
Rüzgarın nefesinden gelen
Yağmurun şefkatine
Kırıldı kainatın aynası
Issız bir son baharda
Kız/dı elma
Dudağına değmeyen
Dudaklarımın uzağında...
Taylan KOÇ