epikür'ebir öğreti’den ödünç aldım soyuttu ! anafikri ruhta t/aşınıyor hazzın durulu kokusuz bir suyun rengi verilmiş çehresine g/örünmüyor göğün aynasına uçuk silüetleri ç/izmiş uhrevi tatlar aheste bir sûkunetten kalma etiği dolduruyor heybesine felsefe dua ediyor epikür’e ahlaki yasaya yumuşak geçişte, mutluluk v/erici bir aşk d/iline evriliyor aklî denge imdi aforizma keyfiyetinde ruhsal dinginliğim sevda öğününe katmış mutat sualleri çıka-gelir yazgıdan içre fenafillah, siler iki gözde terim dağıtır hercaisi elemi, güze b/akan y/ellerim .. |