kucakla yağmurlarla yaşamı
güz sardunyaları yara almadan

dudaklarında akdenizli bir şiir olacağım
gezineceğim renk renk ışık ışık evreni

yakamozları anlatacağım deniz çocuklarına
ıslığımda kırılıyor bir çocuk gökyüzü elektron mavi

kozmik bir düşlem hazanın düş defterleri
buğulu aynalarda yenilenip duruyor yansım

kozmik imgeler ıssızlığımda
kristal avizeler gibi yalnızlık

ışık ve boşluk

güz sardunyaları sararırken
akdenizli bir şiir olacağım dudaklarında

tenha bir sabah vakti
yokluğunun pencerelerinde
takmışsın başına büyülü tacı
ayrılıklardan yana

bir damla çiğ düşüyor sardunya yaprağına
güz üşüyor gül hazin
yenemedim yokluğunu güz sardunyası

veda busen dört mevsimi kucaklar
hazan hüzün verir lirik dudaklarındaki
akdeniz şarkılarına

güz üşüdü gel artık

Ömriye KARATAŞ
23.09.2018