özetle öfkesi kabarık günlere...

dönüş biletinden
dakikalar önce_

...
aklının kılcallarına bir yer ararsın
hep çukur
hep ören
içi karanlık ve ağdalıdır
içi peydah
zamansa hiç olmadığı kadar kemirgendir
iki dişi arasında
ne ilk ne de son kurbanıdır
yaslandığın sabah


mürüvvetini bir daha göremessin günlerin
kâh gevşeyen
kâh akışına dilini kaptıran bir serserisin
kâh dizginsiz cinnet maratonu
yeni bir izdihama tur
görmeyin öfkesini


içi mucur
içi kıymıktır
can kırıklarının içinde telef olmuştur hayallerin
her adımda soluk soluğa
medet ya Rab!
bedeli mütemadiyen ödenecek
zor bir sancının göbeğindesin
tecrit edemezsin kendini
el emdirirsin ele güne
restoresi imkânsız kırılmalardan geçersin
itaat bildirir
sonra da yıkım emrine boyun eğersin rüzgârın
ta dibindesindir hayatın
saltanatını sürersin ınlık çınlığın


işte
şiirce
önünde mahşerin son durağı
ve son dudağı
korkunu süslemişsin artık
daha fazlası ısırık


nefesin uzaklaşmıştır
zamansa genişlemiş
şimdi "tüm derinliğin yüzeyde"
anla ki
bütün öykün bitmiş


_boran