KIRMIZI PABUÇLU PAPATYALAR
Bilmem kaçıncı düşün göğünden düştüm kalp sancına,
Papatya sevdana sarılırken buldum kendimi, Hangi asrın can kırıklığı battı ayaklarıma bilmiyorum, Kan revan içinde papatları serdim avuçlarına, Bir şarkı söylüyordu fillerin ayak bastığı topraklar, Güneş sızmış iken çocukluğuma, Dönüp sevdim kırmızı pabuçlarından.. Elif Yılmaz/26.08.2018 |
Şair karşılığını da yorum olarak bekler...
Şiirin güzelliği solmasın...
Huzur şiirdedir…
...............................................Saygı ve selamlar..