9
Yorum
41
Beğeni
5,0
Puan
1349
Okunma
yoktu
sirius bekleyen bir ırmağın gürültüsünde
ne bir görüntü
ne de bir örgü
sadece taş havanlar konuşuyordu
ve rimbaud’un yavaşça ölümünü bekliyordu
güneş ışığından çeker gibi karanlığını
mağaralara uzanıyordu
hepimiz ölüyüz.
odun
odundur
lakin bir kemaneye dönüşebilseydi
çok sesli düetlerin ızdırabını çeker
taşar
ve bağırırdı
odaları tutan bütün sinek vızıltıları
yalnızsınız tek sesli
ve bir ayçiçek biatıyla
eğilip çok yaşayacaksınız
çok yaşayın siz !
bizden değildiniz, biz de sizden
kış şölenine uzananlardan değildiniz
soğuğun dokunuşunda
altıncı şarkıya uzanıyorduk
cenaze alaylarına bakan
ah bu gözkapaklarım irin topluyor gökten
5.0
100% (25)
Cevap Yaz