Hiçbir zamanyoktu sirius bekleyen bir ırmağın gürültüsünde ne bir görüntü ne de bir örgü sadece taş havanlar konuşuyordu ve rimbaud’un yavaşça ölümünü bekliyordu güneş ışığından çeker gibi karanlığını mağaralara uzanıyordu hepimiz ölüyüz. odun odundur lakin bir kemaneye dönüşebilseydi çok sesli düetlerin ızdırabını çeker taşar ve bağırırdı odaları tutan bütün sinek vızıltıları yalnızsınız tek sesli ve bir ayçiçek biatıyla eğilip çok yaşayacaksınız çok yaşayın siz ! bizden değildiniz, biz de sizden kış şölenine uzananlardan değildiniz soğuğun dokunuşunda altıncı şarkıya uzanıyorduk cenaze alaylarına bakan ah bu gözkapaklarım irin topluyor gökten |
Çalışmalarınızda başarınız ve kaleminiz daim olsun...
Gönül dolusu mutluluklar sunarım...
.................................................Saygı ve selamlar..