ay-ışığına gezdirdim ölümü.. sana harabe-i mezbelelik neymiş tek tek göstereceğim ay-ışığı harelerin şimdi yansımalı kiremitlere gördüğün kentsel dönüşüm değil kırılmış olukların ıslağını yıldız öpüşü umarsız hastayla ağırlaşan yatağa refakâtçi miydin kalbin veya ciğerin var mı bilmiyorum paslı kancalara takılı beynindeki iltihap akıntısı dikiş tutmaz-kefen bağı hayalinde kadavra toprağının çürüttüğü bileyli bistüri eliyle parmak arası morgunda taranmış saç derisi hissinde merak toplayıcısına gösterir yaftada ismin baş harflerini kokmaz cesedin ağdası-gece yakar tütsüleri bir hademe nefesi değer tenine amerikan bezinde kurumuştur ince bir kan lekesi ölümü beğenmedin değil mi patikalar kılavuzu ama senin de karanlığın-ardındaki güneşin mutluyum..bu sabah sende vereceksin son nefesini yeniden doğacaksın üstüme geceye savuracaksın külleri sonrası dolunayı bekleyeceksin bir ay-solgun ışığında bense azap yastığıma tebessümler kondurup dinleyeceğim her vakit öten rengârenk kuşların sesini yeter bana kadim defne ağacının bilge sohbeti mermerime de ilişmiştirilmiş can baba’nın güzel bir dizesi ikinci ömrüme lahit olur selvilerin gölgesi... .. |
Kutlarim güzel şiiri...
........................................... saygı ve selamlar.