ayrılıkların kadını.. götür kendini benden... sen’li nedenler yazmasın aşkın sonu tabelası açık denizlere savur fırtınanı.. ellerin sığınsın sessiz liman şakaklarına asudeler dolsun avurtlarına hüzünsüz günler açılsın keder sokağına bir pozluk aşkları taşıyordu dilinde kulpsuz tümceleri sesinin nemli örtüsünde görünmüyordu kızılalası silüeti umuruna kaal değil gönenç yuvası sevgi huzmeleri ram ediyor frapan sevdaları içiyor hoyratça dideleri düşünmüyor ahı/gözlerinde can çekişen sevileri yarınından kesiyor kabuğuna baş harfi işli gamsız selvileri hepsi,gecelik ömür biçtiği ateşböceği cesetleri ricât ediyor ricalarla kelimeler sen..ayrılıkların kadını.. güneş gözlü çift çift tomurcukları saran bahar dalına gölge olma/yasın detone hüzzamların libasında adımı-nı tenhası azalmış masumiyet yoluna yaz/mayasın günışığı örülü tınıları akşamüstlerine turuncuyla akan aşk senfonisinin göğe açılan kapısında durma..sakın ! ay parçası menevişleri deren ellerin, sahipli yıldızlara dilek tutmasın aşk mabedinde dualar kötücül ruhu senden alıp tüm vuslatlara için için ağlatsın... .. 01.04 2011 |
saygı ve selam olsun..