ESKİ BİR İZ
Aklımdan sen geçince kapatırım gözlerimi.
Sonra suskunlaşırım Sessizliğin derinliğine bırakırım kendimi Hayaller kurarım eski bize dair Karanlık sokaklarında yürüdüğümüz mahallede Ayak sesleri kesilmiş Sanki herkes inzivaya çekilmiş Yorgunluk sarpa sarmış her bir yanı Hüzün yüreğe çökmüş Nefes almak imkansız Anılarda kalmış bir kaç mektup Eskimiş soluk renkli resimler Arkasında yazılmış aşk sözleri Bakınca anladım Sahipsiz kalmış eski bir ev gibiyim. Sensiz yetim kaldığımı bile anlamadın Öksüz bırakıp gittiğin gibi Hiç mi aklına gelmemişim Nasılda unutulmuşum Sonra .. Suskunluğumu bozar hıçkırıklarım Kapalı gözlerimi açarım sensizliğe Sessizliğe Hayal sandığım gerçeklere Karanlıklardan aydınlığa Sensizliğe Sessizce. |
Geriye koşan adımlarla bir anda bitimsiz bir savaş...
Bazen güzeldir, iyi gelir sessizlik...
Tıpkı okuduğum "resim" gibi...
Nicelerine inşaAllah. ..