İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Oruç Bozan Düello
Nagihan ERGÜL
5,0 / 10 kişi ·14 beğenme · 1 yorum · 954 okunma
Oruç Bozan Düello... Olmuyordu zaten Kalbimizde bu kadar kırgınlık varken Çoğalacagımıza Eksiliyorduk Gün be gün Ne ben gülebiliyordum gelincik tarlalarında coşkuyla Ne de sen şiirler yazabiliyordun papatyalar ellerinde bağdaş kurmuşken... Meselâ ben Kutupları ısıtan bakışlarımla - senin tabirindi Pencereden bakınca gökyüzünün maviliğini bile göremiyordum aşk Kapkara bulutlar mesken tutuyordu gözbebeklerimi Bana uzanan o el - el olmuştu sanki Üstüme üstüme geliyordu uzaklıklar Âhhh bu çaresizliğim Yiyip bitiriyordu özlem ateşini... Şimdi gel desem Gelemezsin Sen gel desen Âhhh işte bu eksilmeyen mecburiyetlerim Ben hiç gelemem... Son perde de gel bir aşk düellosu yapalım Ne sen kaybet Ne de ben Bizi kaybeden bizler utansın aşk... nagihan |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Oruç Bozan Düello şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 29.5.2018 19:23:45
Puan
: 50.0 / 10 kişi
Okunma Sayısı
: 954
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 14 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
yürekten kutlarım
selam ve sevgiler yolladım uzaklardan...
İnşallah bir gün düellonuz gerçekleşir...