Oruç Bozan Düello... Olmuyordu zaten Kalbimizde bu kadar kırgınlık varken Çoğalacagımıza Eksiliyorduk Gün be gün Ne ben gülebiliyordum gelincik tarlalarında coşkuyla Ne de sen şiirler yazabiliyordun papatyalar ellerinde bağdaş kurmuşken... Meselâ ben Kutupları ısıtan bakışlarımla - senin tabirindi Pencereden bakınca gökyüzünün maviliğini bile göremiyordum aşk Kapkara bulutlar mesken tutuyordu gözbebeklerimi Bana uzanan o el - el olmuştu sanki Üstüme üstüme geliyordu uzaklıklar Âhhh bu çaresizliğim Yiyip bitiriyordu özlem ateşini... Şimdi gel desem Gelemezsin Sen gel desen Âhhh işte bu eksilmeyen mecburiyetlerim Ben hiç gelemem... Son perde de gel bir aşk düellosu yapalım Ne sen kaybet Ne de ben Bizi kaybeden bizler utansın aşk... nagihan |
yürekten kutlarım
selam ve sevgiler yolladım uzaklardan...
İnşallah bir gün düellonuz gerçekleşir...