Sevmenin AnadiliBen sevmeyi doğmadan öğrenmişim adam Yeminle daha bir günlük ceniyken tutunmuşum annemin göbek bağına Adım gibi ansızın doğmuşum beklemedikleri bir günde Yedi aylık Mavi gözlerim hafif yumuk Simsiyah saçlarım tokalanmaya hazır vaziyette Tenimde güneş yanığı bir esmerlik Ellerimin baş parmağı tıpa tıp babama benzerken İp koparan mahallesinde atmaya başlamış kalbim Ben sevmeyi ezan sesiyle öğrenmişim adam Ïsmim okunurken kulağıma Üç kez ağlayıp Ůç kez gülmüşüm Komşular üşüşmüş evimize Anneme geçmiş olsun derken Beni hayranlıkla izlemiş her biri Kocaman gözbebeklerimle o gün bile Karşılıksız sevgi dağıtmışım ben adam Gökyüzü mavisi kadar berrak Çimen yeşili kadar ıslak... nagīş |