Mìnnacık Gönül Bahçemin XXXXXLLLLL Şiiri... İnsan önce kendini affetmeli Bağışlamalı geçmişte onu üzen herşeyi, herkesi Dönüp ikide bir maziye bakacağına Teşekkür etmeli hayatına giren kötü insanlara bile İyi olmanın ne kadar güzel birşey olduğunu hatırlattıkları için Gülümseyerek bakmalı aynadaki yüzüne Gözlerinin içindeki ışığı yaymalı evrene Hâlâ hep güzellikleri gördüğü için Milyon kez şükretmeli arşipel gözbebeklerine Ve sonsuz Aşk’a aşkla kanat çırpmalı Bazen bir martı Bazense kanadı kırık bir kelebek gibi Ama hep gökkuşağı rengine boyamalı yüreğindeki sevgiyi Kâh bir yetimin başını okşayarak Kâh ağlayan kişileri gülümseterek Herşeye Herkese inat Hep mutluluk olmalı yaşam politikası... nagìş |
Sevgimle