mençuna
mençuna
-Vildanıma- burası hep özgür mavi yanarım diye hiç korkmuyor orman şafakla açar kollarını isinali çam kokusu, şimşir yeşili eşliğinde içimizde salkım saçak gönül erinci ıhlamur kokulu dallarına gizlenir dere sesinde doğup güneşi özleyen oyun çocuğu ağını atıp semadan eliboş dönülen atmaca avıdır inceden inceye süzülen ayça köprüüstü dağılır kızıl gecede serender duldalığı huzurunda çay bahçesi gözlerini demlediğim tutaste bir taç saçlarına şimdilerde şiirin rüzgarında savrulan kestane çiçeği kıpırtısında aşkla dolar bal peteği çayları yudumlayıp kaçkar a karşı her şey ne güzel görünüyor tanrım güneşin sevinci gözlerimizde sevdanın şiiri bu aşkın şiiri bu İlkay Coşkun 27.08.2012 |