yalnızlık ve kültür cimnastiği.. yumuşak cinsiyet-çi hafif maço argonun dibi kent dili söylemi kritik etmiyorum parçasıyım ki eril muhabbet /özerktir taassubiyet öykümün baş harfi kadın dı-eş ti ’bizim köroğlu işte ! kaşık düşmanı-avrat’ içsel-leşmiş gönüllü ezberler güzergâhı mahçup-gururlu kültür gocunması ebru dökülmüş arabeskin üstüne mimikleri gerdirmişti özneler teşebbüsü boşunaydı katmer dudakların su sızmazdı ketum satırlardan dedikodusuz son (baskı)-sıydı kalem kaşların (özrüm yok desteğim var-estetik gençlik güzelliğe yönelik minik dokunuşlar şart oldu and oldu ve yazıyordu zamane takviminde) gerçeklikte demlenip yalnızlığıma atfedecektim bu şiiri şehri terk edeli yıllar oldu göğümün yüzü yıldız doldu havalara hızır’la bahar vurdu yürüdüğüm toprak yollar kurudu/ ve uysallaştı barakam ne çarpıyor kapısını ne sönüyor gaz lâmbam gece olur çekerim yalnızlığımı üzerime şiirlerde usulca gelir/girerler kafamın içine sonra mı uyuya-bilene aşk olsun !!... .. |
Beğendim...
........................................... Saygı ve selamlar..