pantomim.. heyecanın eyleme dönüşmüş şekliydi pürtelaş gecikmesinde netice-i buhran halime ilkyardımı yârimin davete icabetime eksildikçe vakitler kendi söyler di / zil çalarmış etekleri ruhta platonik yaşanmışlığın bölük pörçük hayaller üretimi mutlu senaryo bileşenleriydi bu söz yığınları.. o nu görme ihtimaline bağlanmıştım evvel zaman arz-ı endamı pencere ardı tül perde aralığı-ydı köşe başına yazgılanmış vakitlerde örseliniyordu pantomim belki zaman-sızdı haykırdım silüetime sadece çıplak bir meczup vardı sahnede kimsesiz ve sessizdi sokak anladım sevilmedi benimle bu sanat tek taraflıydı bu aşkta ? ki sadakât ’seversin kavuşamazsın aşk olur’ demişti Aşık Veysel Üstad .. |
Kutlarim güzel şiiri...
............................................... saygı ve selamlar..