MEHTER DİNLERKEN
Mâziye çağırır, bize yön verir
Gönül huzur bulur, mehter marşıyla. Kalpleri titretir, dinleyen erir İnsan bir hoş olur, mehter marşıyla. Haklıyı/haksızı, güzelce tartar Zâlimin zulmünü, “TEKBİR”le yırtar Kendimize güven, arttıkça artar Kalpler cûşa gelir, mehter marşıyla. Mehteri duyunca, yatışır sinir Bu gün yarın derken, biter bir ömür Şanla dolu, mâzisiyle övünür Dünkü gücün bilir, mehter marşıyla. Vakâra çevirir, inan gurûru Kalpler dinleyince, bulur sürûru Âdetâ mest olur, insanın rûhu Farklı bir haz alır, mehter marşıyla. Konan engelleri; tanımaz, aşar Kös vurdukça kalpler, birlikte coşar Allah’ın aşkıyla, ölüme koşar O; “Ölmeden ölür”, mehter marşıyla…(*) 05/05/’18 Hanifi KARA (*) Ölmeden ölmek: Haramları terk etmek… |