Ölü haznesi matemin…
Derinlere kulaç atan sancıdan mütevellit
Bir aşka duyduğum saygıdan çok çok öte
Yine makberin sanrılarına
Sığan
Yürek kozasında binlerce hatırat.

Bir gölden ziyade
Bir de nabza şerbet verdiğine delalet;
Göğün aralıksız kuytularında
Fink atan hayaleti
Doğmamış yetim çocukların çığlığı.
Mahremden kopup gelen
Sonramı lanetleyen belki de…

Hatta kursağımda takılı
Belki yüzümden düşen bin parçadan
Bile çoğunda
Takılı o saklı araz:
Aşkın hidayetine vakıf
Bir batılın
Gizemine sirayet eden
Aşk menşeli sancı.

Öncemde yoktun, demekten çok öte
Sonrama yığdığım
Bunca şarapnel parçası;
Ölümü teğet geçtiğim
Gönlün suru
Hayatın hatmi çiçeği
Bir kurşunda ölüme çelme taktığım
Aslımı kurgulayıp
Yarınımı sonlandırdığım
Huda’nın haşmetine rahmet;
Benliğin cüzi iradesine yokluk yüklemekle
Eşdeğer.

Yine çağrısı mutluluğun
Aşka rest çekerken
Elem’in
Beşi bir yerde,
Bir istikamet
Hakkın nazarında
Kuru bir daldansa
Unutulmuş varlığımın
Her gün yükselen çıtasına
Birer çentik daha atmayı
Şerh düşmüş
Meleklerin hüsranı kadar
Melekelerimin ifratına
Riayet eden sancağımın
Kırık rüzgârında
Aslıma nispet yapan
Yalancı bir gölgeden kaçıp
Sığındığım duaların
Hikmetine binaen…

Bir ruhumu
Bir de üstüne konduğum bulutu
Tepe taklak eden
Hangi minval değil de
Hangi misal daha yorgun?
Yine nispetinde
Ufkun,
Uçmayı şiar edindiğim
Şiirin saklı güncesinde.

Ben ki deli fıtratın haznesine sığamaz
Belki en kayıp yakamoz
Yine dinginliğin
Suretine ektiğim
Reçine acılardan
Muzdarip,
Şen şakrak bir şarkıdan bile
Korkup sessizlikle sınandığım
Şunca beyitte terk ettiğim
Mutluluğa
Rağbet eden
Bir nükte kadar
Dağınık aklın
Kıstası kırık bir namede
Son sürat
Ölüme şerh düştüğüm
Gecenin utkuna
Yanık bir türkü kondurup
Aşkın ilahı
Kayıp şeceresinde
Hasretin
Dokunduğum değil
Doyuramadığım
Ruhun külliyesinde
Kırk katır mı kırk satır mı
Diyenlere bir gönderme…

Aslıma ihanet etmediğim
Her güne sirayet eden
Şunca şiirin
İçinde kayıp kıtaların
Coşkusuna ihanet etmenin
Verdiği bir hüznü
Pay ettiğimin de tek delili
Eksilmediğim ömrün
En esrikli kimliği
Yineden doğan
Yeni kimliği
İle doğurgan acının
Müsebbibi
Ve sahibesi
Şair bozuntusu
Bir redifte,
Unutulmuşluğun g(b)am teli
Yine her isyana tövbe sunduğum
Her yeni günü umut bildiğim.