Ölen kuşlardan yaptım yastığımı
Ondandır uykuya aymazlığım
Ondan her gece mızıldar duvarda tenha bi’ çocuk
Ağzı ağlamaktan yapışkan
Kulağında Yusuf’un iniltisi
Gözünde büyüdükçe Yakuplaşan kuyu


Ah allah
Kimin ki uykunun boğazından dikenli teli çeken el
Kimin iki elinin arasında kaderim
Bu yüreğim
Bu kıştan kalma som soğuk
Ellerimle şekl’ettiğim put
Bu kırıp kırıp katık yaptığım şeksiz gece

Neyi inkar edenlerdeniz

Yataklık etmedik mi verdiğin acıya
Sızımızı saklamadık mı mahrem zulada
Dönmedik mi yüzümüzün diğer yanını


Yangındı hem büyük yangın
Kaçıramadım bakışlarımı
Kulağıma gelen sesler el atsaydı
Tutsaydılar ateşin bi’ ucundan
Dizimde dermanım vardı


Herkes bi yerde durdu
Arada söz gitti geldi
Çoğ’ duvara çarptı
Sıvamıştı beline kadar gölgeleri duvar
Tuzluydu
Geçirgen
Yonta yonta yüzüydü sabah vakti
İki sussam
Oyasında buluşabilirdik mendilin
Sarmaşıp göğerebilirdik
Karışabilirdi tuzumuz birbirine
Nasıl büyüdüğünü anlamazdık çocukluğumuzun