Kayısı Ağacım
Kayısı Ağacım
dün gibi hatırlıyorum ne çarpık dalların vardı kadınsı ve anaç tomurcukların bekledin ayazlara gebe yalnızlığımı muhal sevdalarıma şahitlik ettin benle büyüdün yıllar boyu yalancı baharlarda karla besledim bağrını uyuman için zemherilerimde üşümeyen sen oldun feri sönmüş kolların duvara yaslanmış mahzun duruşun ve can çekişin hey karakış! gönlüm küs sana bâd-ı hazân esiyor şimdilerde bahçemde mayıs geldi sevgili dostum uyaan! uyan artık! gözlerim kan çanağı İlkay Coşkun |
yüreğine ellerine saglık hep böyle
değerli vede güzel paylaşımlar buluşalım
nice şiirlere