Çocuk Ellerim

umut doldu göz bebeklerime
soğuk yüreğim ray sesiyle ısındı
cebimden fırlatıp sesli oyunları
en yaramaz yanlarıma döküldü

sevgiye taşıdı kocaman yüreğimi
nisanı getirdi zemheri düşlerime
gül kurusu yaprağımı yeşertip
yitik zamanlarımdan çağırdı beni

gülücüklerle öykündü buluşmalar
körebeydim, karanlığa gülümseyerek
gönül süzgecinde süzdü hasretliğini
oyuncak misali oyaladı kendini

geleceğe sevdalı sıcak ellerin
her bedende yaşattığı huzurdu
rengarenk sere serpe gözlerinde
yüzyıllara taşıdığın çocuktu

hakkın var en siyahında bedenin
masum bir gülümseme, zıplayarak
yağmur yağmur yıldızlar saçarak
özgürlüğüne kanat çırp - geleceğim

elim sende, çelik çomak
nede olsa bir dili var çocukların
hemen önündeyim sana açılan pencerenin

İlkay Coşkun
25.05.2011

Akpınar Edebiyat
Sayı 39, Haziran 2012