sabotajŞiirin hikayesini görmek için tıklayın kün feyekün
’asırlardır insanlık tuzak kuruyor artık kendi tuzağını indir Allah’ım’ ellerimi kaybettim yüzüme süreceğim duamı yüreğimdeki son umudu da umut dediğin tükendiği yerde boy veren bir ağaçtı oysa köklerime vahiyler yol alırken dallarıma yağan ateşi gördüm Ve ilâ rabbike fergab’diyordu dilim duamı koru dedim dilim kurudu sustum ’sen ol da,ister yar ol,ister yara’ yeterki kapılarını arala kahrı nada rıza lütfunada ’amenna’ kurşun atmayın diyordu kurşun kalem sunun insana kuşların gökleri vardı ’en mavisiydi’ gözlerimin de öyle’griye dönmeden önce’ ’iki yoldan zor olanı seç! dedi İsa uçun demiyordun dünyalara uçmayı öğretin diyordun elçilerine sağır olduk dilsiz olduk kör olduk savaşın ödüllendirildiği bir dünyada sevgilim dediğim zaman sana onuda bilmiyorlar bilmiyorlar senin her zerreyi nasıl tanıdığını da adaletini ispatla onlara bilmiyorlar kalbimdeki adını nasıl sevdiğimi gözlerime bıraktığın umudu boğazıma saldığın tevhidi tan yeri ağarırken saldığın rahmeti bilmiyorlar işte İnşirah’daki o korkunç nusreti seni bilmeyi öğret insanlığa kahramanlık sedalarını seviyorum anlıma sapladığın cihadı şakağımda çırpınan şefkati inzivasından çıktığım halveti seviyorum işte ’innAllahe meana’ da ki kudreti ah mahkumiyetten kaçmış körpe özgürlüğüm geçmişini kaybetmiş çocuğun kalbimde soy kırıma uğramış ülkesini hürmetle sun bana ve kurban olayım Allah’ım sustukça zalimleşen dünyada helaldir meşru müdafaa Muhammedin fethini indir kısırlaşmış bu soysuz toprağa ahde vefayı uyandır nurunla ve mevsimleri mi al benden nefesimi mahkum bırak guta ’da bahara bel bağlamış çocuklara bir cemre ısmarla ... my |
Huzur vereh gönlün, şiirde uzak kalmasın...
............................................... Saygı ve selamlar..