YAĞMURLU PERON
gün ışığı vuruyor sulara dönük pencerelere
sadece sevmek yetmiyor insana tohum yeşerir alkım saçak baharlara yüzün güneşin gülümseyişi yarınlara yalnızlığın yolcuları yağmurlu peronlarda soyundular bir şiir kıpırtısı dudaklarından dökülen heceler sesin ateşli uykulardan uyanırcasına yitik hışıltılı ağaçların yankılarında çözemediğim denklem geceler sulara dönük pencerelerde çırpınıyor kuşlar kamelyalı kadınların sıcak ellerinde külden ağıtlar yalnızlığın yolcuları yağmurlu peronlarda soyundular iğde kokulu bir bahardın güncemde ruhumu okşayan ıhlamur kokulu bir yalnızlık çağrışımlar denizinde ılık ılık eserdin yelkenler yelkenler uzayıp gidin ufuklara gece gözlerimin uykusu kalmadı artık yalnızlığın yolcuları yağmurlu peronlarda soyundular son güz çırılçıplak sarıldım yağmurlu peronların çiçeklerine gün ışığı vuruyor sulara dönük pencerelere Ömriye KARATAŞ 07.03.2018 |
hiç birşey anlatamaz
insan vardır bir satıra dünyayı sığdırır.
Mükemmel SUNUM.
Bir sunum ancak bu kadar güzel olur ,
bu kadar sıcak ,
bu kadar içten kelimelerle anlatabilir.
kardeşim.şiirini.kutluyorum