Kaç yıl geçti gitti bilmem aradan
Gönül seni beklemekten bıkmadı
Taş olsa çatlardı bu kahırdan
Verdiğin umudu  gönül yıkmadı
Gözlerin...
Gözlerin aklımdan hiç çıkmadı.
Seni şarkılardan sordum
Ve sustum.

Kahrolası aşkın bitmek bilmedi
Belalı başımdan gitmek bilmedi
Ağladım gözümü kimse silmedi
Islak gözlerimle baktım yüzüme
Seni aynalardan sordum ve sustum


Yapa
Yalnız Dolaştım boş sokaklarda
Gah uzayan yollarda kayboldum
Gah eskimiş hatıralarda
adını yazdığım her yapraklarda
Seni şiirlerden
sordum ve sustum
Gönül defterime gem vurdum ve sustum

Kimseye söylemedim bırakıp gittiğini
O koca sevdamızın yok olup bittiğini
Hasret acısının canıma yettiğini
Sevda türkülerine döktüm ve sustum


Kor gibi yandı hep sevdan içim de
Kimseye bir derdim var diyemedim
Resmini koklayıp her sevişim de
Koca  dünya bana dar diyemedim
Gözlerimi uzayan yollara dikip
Bağladığım umutları
söktüm ve sustum
nerde hata yaptım diye
Sordum kendime
Kuytu bir köşede çöktüm ve sustum
 



Bende umut
Sende naz
Eski bir film gibi
siyah beyaz
Hüznüm dünya kadar
Sevincim çok az
Ya vur öldür beni
yada sev biraz
Aşkından mecnuna döndüm
ve sustum
Yandım hasretinle söndüm
Ve sustum.




Bağrımda kor ateş
Boğazımda kördüğüm
bir serapmı bilmem ki
ne bu gördüğüm
Sana kendi ellerimle ördüğüm
bütün hayalleri yıktım ve sustum
Hayatından sonsuza dek çıktım
Ve sustum.


Ne ben onurumdan vazgeçtim
ne sen gururdan
Karanlığı doğurduk koca bir nurdan
Çöl umudu kesmesede yağmurdan
vuslattan umudu kestim
ve sustum