dünya (lım)
kente küsen yeşilin huzuruna serilmiş taze toprak kokusuyla
bana sıcak gelen kucağında servilere seyrim cennet algısını dillendiren kuş seslerine merakımı irdeler gönlümün isimleri isimsizleri nakışlanmış gökkubbeye kanatlanır vakitlerim daha birkaç edebi dörtlük okumadan mezar taşlarından ve düşünürüm derinliğe varamadan -ve ne çok özlenir oraları diye söylenirim sonsuza sıkılmadan- asra yakın soluk almışların büyük kalpleri sığdırdığım minicik mezardakilere anlatırlarmı ? yaşadıkları yaşayamadıklarını... 18/2/2018 |
Saygımla...