Sevda Durağı
gün şubat’a düşmüşse bu gün/lerde
ne aşkın adı değişir yüreğimizde ne bu zemheri soğuğun kesiğinde üşürüz. o ilk heyecan taptaze duruken aklımızda biz sevda yolunun her durağında buluşuruz... her gece kaldırırdık başımızı gök yüzüne yüzün ay’ın ondördünde gül dururdu. ve yelesinin sarısında uyuturduk geceyi sürerdik ormanları bir aslan kudretinde terleyen ellerimiz birbine kenetlenmiş kururdu... //..bize sadece bir andan ibaret olsun sevgililer günü et ve tırnak gibi işte ömür takvimizin küçük bir izdüşümü../ |