sokak sus pus
göğsümü delen son kurşun
Yalnızlığımın ayak sesleri kentin en ücra köşesinde sokak sus pus içimde kırılan bir yalnızlık zemheri melodileri buz gibi uğulduyor **** Uykularım kangren Cümlelerim yetim Yüreğim Müebbet giyen mahkûmun yalnızlığı Eylülde gelincikler açmıyor Aralıkta kırlangıçlar göç etmiyor. Şiir pencereme dokunmayın Sizin olsun yer-gök-denizler demlenirken ay gözlerinde haziran akşamlarım... |
Kalemin susmasın
________________________Selamlar