Sen emret yeter
Sevdiğim türküyü tekrar ederim
Hiçbir mısrasın da tutulmaz dilim Ütopya kentine yalın giderim Geleceğim günü beklesin gülüm Aklım zıvanadan çıkmadan yetiş Azrail ruhumu yıkmadan yetiş Şu canım dünyadan bıkmadan yetiş Beni unutturmaz aşk ile ölüm İsterdim ki yolun bir bana gelsin Leyla ile Mecnun yan yana gelsin Elif’in izniyle ruh cana gelsin Bırakın savrulsun her yana külüm Hep yarım mı kalır hayalin ahtın Rengi değişmiyor şu kara bahtın Önemi olmuyor köşk ile tahtın Varlık dağlarında yokluğun zulüm Sensizlik sırtımda çelik bir rende Tükenmez muradın kaldı bu tende Bakmadım sonuna ilki var bende Düşünemedim ki ne olur halim Her şey düzelecek az daha sabret Caneli kimseden etmiyor nefret Sen iste yanında tutarım nöbet Kötü gidişata dur desin rolüm |