İNCİNSEN DE
Dili eğip bükerek
Sözü incitme gönül. Doğru söyle doğru yaz Tezi incitme gönül. Mızrap tel ile yârken Besteyle güfte varken Akordun ayarlarken Sazı incitme gönül. Dostları fazla sıkıp Birden bentleri yıkıp Oğlana arka çıkıp Kızı incitme gönül. Peşi sıra giderek Çoban gibi güderek Fazla sitem ederek Nazı incitme gönül. Meyvesin yiye yiye Herkes giysisin giye Mevsim çok sıcak diye Yazı incitme gönül. Balı yapan arıdır Bülbül öter zârıdır O, Allah’ın nûrudur Gözü incitme gönül. Sen bahçeye girerken Daldan onu dererken Kabuğunu kırarken Kozu incitme gönül. Huzuruna varınca Kara toprak sarınca Çoğu bulamayınca Azı incitme gönül. Getir dertleri dile Emek gitmesin yele Kaşını çatsan bile Yüzü incitme gönül. Ters ise fikir iter Çok çektin artık yeter! O, biter her şey biter Özü incitme gönül… 01/01/’18 Hanifi KARA |