MAVİ YASEMİN KOKULU VİSAL
mahrem dehlizlerde mavi yasemin kokulu şarkı
kartpostal satan dükkanları eski sokakların karanlık geçitler bulmam gerek kutsal ırmaklar kendini yenileyen sokağın bilinmez köşesinde mavi yasemin kokulu şarkı çöl ışığında pareli ay yaşam belki de gölgeler kurgusu gözlerin donuk alacakaranlık bir nehir kartpostal satan dükkanları vardı bizim sokakların beyaz boyalı evleri pencerelerinde mahrem dehlizlerde açan çiçekleri geçmişin sesleri ilahi işaretlerle dolu sessizliği kim kıracak göğün soluk mavisinde loş avlular mavi yasemin kokusuyla çoğalttı yalnızlığı teninin bakir adalarına hiç uğradım mı eski sinema büfelerinden aldığımız geç kalınmış seanslar bileti kırık bir aynanın yansısında güz çisiltisi hüseyni makamında söylenen ah o eski ilahi izleri silinmiş kalbimden yağmurun terkedilmiş bir avluyum çöl yalnızlıklarında mahrem dehlizlerde mavi yasemin kokulu şarkı mahrem dehlizlerde donuk bir nar ağacına dönüştü kalbim mavi yaseminler rayihasını geceye adıyor ellerimde unutuluşun kılıcı aşk estetik hazlarla süslenmiş eski bir gravür böylece bir nehri geçtik seninle sessizce har sevdayı dizginledik fırtına atlarının yelesinde dudakların nicedir vestiyere bıraktığım soğuk dekor kentin sesleri işitiliyor işte terkedilmiş değirmenleriyle bir nehir bir tufanla başlamıştın bende hatırla mısın tufanlar sonrası insan soyunu canlandırana koştum yenildiğimizi söylüyor ulu rüzgarlarda hışıltılı bir ağaç ipekten kanatlar mahremdik biz loş avlularda kül güvercin çığlığına hayalleri attık bir dağın uçurumundan sonsuza revaklar altına oturup gizemli ayetler okumalı visaline Ömriye KARATAŞ 27.12.2017 |