Yarın Yine
ne zaman aynaya baksam dudağımın üstünde bir gül
fırlatıp çıkarıyorum kendimi bu sahneden duvara yaslanıp kalabalık oluyoruz biri geçmişinden bahsedip geleceğe küfrediyor diğeri kafesinde dönüp duran sıkıntılı arslan oluyor yarın yine yarın yine devam ediyor bahçeleri kuşatan sarsıntı biliyorum biteceğini ilelebet gülümseyen bu anı saklamanın mümkün olmadığını biliyorum fakat baharın tadı öyle keskin ki kimse çemberin dışına savrulmak istemiyor sonsuza dek var olacak bir sevgi için akıp giden senaryolar hayatın dudağını tadan tebbessüm teselli ediyor geçen mevsimleri bir yaz akşamı bahçelerin yanağında şımarıp şımarıp bekliyoruz ansızın öpülmeyi. |