Karınca Kararınca
Yetinecekti gönül, zerresine razıydı
Aşkı umut belledi, karınca kararınca Sevdadan beklediği, lütfettiği azıydı Sevgisinden eledi, karınca kararınca Mutluluğu bulması, belki buna bağlıydı Hasretin yol açtığı, hicranınla dağlıydı Görmüyordu etrafı, göz örümcek ağlıydı Vuslatını diledi, karınca kararınca Kor düştükçe bağrına, içi kavuruyordu Bir şey gelmezken elden, sızlanıp duruyordu Hayallarinde ise, düzeni kuruyordu Var gücüyle biledi, karınca kararınca Soluğu yettiğince, anlatmaya çalıştı Biliyordu aslında, çaresizce kalıştı Artık gocunmuyor du, kaderine alıştı Özgüveni ile di, karınca kararınca Vazgeçmesi imkansız, dönüş olmayan yoldu Kafesini zorlayan, sözü geçmeyen soldu Zamanı geldiğinde, işte olanlar oldu Başarması, ille di, karınca kararınca Nesrin Önem 13 12 2017 Tekirdağ |
Güzel dizelerin sahibini,
Canı gönülden kutlarım.
Nice güzel eserlere İnşaallah
Kocaman yüreğiniz hiç susmasın efendim.
_________ Selam ve Duâ ile ._________