Neden hiç görülmüyor, gözler önünde iken
Analar kan ağlarken, yürekler paramparça
Ateşten gömleğini, titrek eliyle diken
Ciğerini dağlarken, yürekler paramparça

Gözünden sakındığı, yavrusunu yitirir
Geri kalan ömründe, umudunu bitirir
Ne kadar çırpınsa da, geriye mi getirir
Karaları bağlarken, yürekler paramparça

Elinden gelse eğer, canı feda ederken
Bundan sonra hayatı, sadece hep kederken
Nasıl dayansın kalbi, iflah olmaz hederken
Gözyaşları çağlarken, yürekler paramparça

Sızlıyordu her yanı, sancısıyla derinden
Dizlerin bağı kopup, kalkamadı yerinden
Medet bekliyor iken, soğuk akan terinden
Erittiği yağlarken, yürekler paramparça

Toprağını okşarken, mezarının başında
Dualar okuyordu, yaslandıkça taşında
Şehit olmuştu oğlu, bu gencecik yaşında
Teselliyi sağlarken, yürekler paramparça

Nesrin Önem
Çanakkale