Nereye gittiğini, bilmeden peşi sıra,
Sürükleyip ardında, yordun göçebe gönlüm
Gitmek istemedikçe, kalbimi kıra kıra,
Sürükleyip ardında,, yordun göçebe gönlüm


Yalınayak bastıkça, kavurdu kızgın çöller,
Acıyıp da halime, su vermedi ki göller,
Kurudu birer birer, içimde açan güller,
Sürükleyip ardında, yordun göçebe gönlum


Dağı taşı inlettin duymadılar sesini,
Daha akıllanmadın, ters giyersin fesini,
O zindan gecelerin, hep çektirdin sisini,
Sürükleyip ardında, yordun göçebe gönlüm


Kara bulutlar çöktü, yıldızsız gecelere,
Hep ışığı fısıldar döktükçe hecelere
Bilmem ne zaman geçer, dahada nicelere,
Sürükleyip ardında, yordun göçebe gönlüm


Semer gibi taşıdın, iki büklüm belinde,
Ağıt olup inlettin, kırık sazın telinde,
Sevdanın yırtık resmi, durdukça hep elinde,
Sürükleyip ardında, yordun göçebe gönlüm


Kervan peşine düşmüş, divane gönül gibi,
Deşik çukura indin, görülmez iken dibi,
Bağladın kaderine,çektikçe kopmaz ipi,
Sürükleyip ardında, yordun göçebe gönlüm


Ne gecem var ne gündüz, uyku girmez gözüme,
Yollar meskenim oldu, çare bulmaz çözüme,
Ne karaymış şu bahtım, hiç gülmedi yüzüme,
Sürükleyip ardında, yordun göçebe gönlüm


Nesrin Önem
Çanakkale