BİR AVUÇ IŞIKTIR PUSULA
BİR AVUÇ IŞIKTIR PUSULA
her yerde kıpırdanmalar var bütün her şeyler bütün her şeylerle sırt sırta vermiş kederli ve sessiz üstünde bütün hevesleri taşıyan topraktalar erkenden nefes alıp veren bu mavi göğün altında usuldan usuldan yerini aldı insanlar bir anda hürriyetten söz ettiler uçmaya hazırlanmış bir kartal gibi dik bakıyorlardı hepsinin gözleri pırıl pırıl hepsinin yüreği alev alevdi durmadan yürüyorum insanların içinde ilk insanın ilk kabusunu bilerek geçiyorum bütün sokakları derinlerden sesler geliyor ne zaman isterse o zaman kayan yıldızları seviyorum tüm zarafetiyle duruyor gökyüzü başımın üstünde kimselerin görmediği hep aynı saatte ağlar ve boyunları öne düşmüş insanlar keş bir karanlığın dibinde bir kez olsun akıl etmemiştir yalnız uykusunda masumdur krallar şu anda tanrıyla rulet oynar aç insanlar şu anda yeryüzünün birçok fakirhanesinde kederli ve durgundurlar birçok insan boy sırasına girmiş duygular taşır yüreğinde hepsi hafızalardan silinmiş kısa rüyaları düşünürler türkülerini duyuyorum işte bilirim yorgun işçiler yürüdü bu geniş meydanlarda en baştakiler en yakındı el değmemiş topraklara gözlerimle gördüm büyük harfleri kullanarak konuştular gergindiler elleriyle yüzleri kaç kere ödleri koptu ama her defasında bir kat daha cesur bir kat daha öfkeli bende aynı şeyler düşünürüm onlar gibi daha aydınlık daha kırmızı ama şimdi kederleri atılmış gözlerinde kocaman umut taşıyan insanlar gider yarınlara ahşap düşüncelerden sıyrılmış bir avuç ışıktır pusula güneşten koparılmış |
şu anda yeryüzünün birçok fakirhanesinde
kederli ve durgundurlar
NE KADAR GÜZELİFADELER HOCAM İNSANI İÇİNDEN YARALAYAN BİR ŞİİR
TEBRİK EDİYORUM BAŞARILAR...