ŞÖLEN
Yosun tutan gözlerin,
Ebedi sırrı çözüldü. Milyonluk bir tablonun arkasindaki, Saklı gülüşün , Çiçekli şölenidir bu. Herbiri oturmuş , Şamdanlı avizenin altindaki , Gizemli masaya. Zengin sofrada, Mitolojinin tüm kahramanları. . Bir kadeh sarap ... Üzümün siyahinda... Derken Kol saatimde, Adın. .. Tik tak , tik tak... Ölüm ve yaşam irmaginda , Yıkanıyorum Tüm sancilarimla. Düşüyorum, Denizler ardına. Rıhtımda bekleyen son vapur, Renkli ışıklarıyla Nefesini taşiyor. Ugurluyorum Kitaplarını. Aynı vapurla . Elveda derken, Sükunetime, Bir çığlık kopuyor. Bogazimdan. Ve sonra... Seni goruyorum. Düşümün dusuncesinde. Kartallar konuyor, Evimin kapilarina . RÜzgar ... Rüzgarlar biriktirdim, Dev gibi buyuyen , İnsan selinde. Ah bu yıldızlar. .. Bu yıldızlar altinda, Kosuyorum ... Fikir yumaklarina. Ve sonra... Kendimi görüyorum. Güneşin gölgesinde. Gölgenin bitiminde Tüm bu sözlerin Manası tükendi Ahşap bir mahzende Ört yalnizligimi şimdi. |
Kutlarım güzel şiirinizi şair arkadaşım
Selam ve saygılarımla