Akla Ziyan Uzun Bir ÖyküDalda çiçek, toprakta yeşillik Gecede gizem, günde aydınlık Aşkta mutluluk, sevgide bağlılık Coşkun akan sularda neşeli bir şarkı Sensin her kadere öykü ilkbahar... Bu güzellikler içinde, bir şeyler istiyorum senden Örneğin: suskunluğuma bir ömür bağışlarsan susarım Yazdan da, kıştan da, hatta sonbahardan da söz etmem Silerim defterimden, unuttururum adlarını aklıma Yalnız sen olursun rüyalarımın gerçeği... Hüznüme sevinç giydirir, huzur toplarsan benim için Karanlık gecelerinin ışığı olurum Yüzümü güldürürsen, şarkılar da söylerim Adına şiirler de yazarım, öyküler de Bitmeyen sevdaların gizemli anılarından Ve aydınlık yarınların müjdesinden de haber taşırım... İlkbaharım; bereketim, yaşam iksirim, mucizem Ruhumda can, hayatımın her basamağında neşemsin Aşka aralanan penceremsin, sevdamsın bitmeyen Ve yarınlarımın alın yazısı, gönlüme düşen güneşsin... Eğer dereleri, çayları sonsuza kadar akıtırsan Denizleri kızdırıp, fırtınalar koparmazsan Yeşilini korur, çiçeğini soldurmazsan, ömrüme ömür eklersen Ve göğümün güneşini hiç söndürmezsen Ne ben giderim senden, ne yağmur, ne bulut terk eder seni Etrafında oluruz pervane... Sen, hüznü unutturan en güzel zamanlardansın İyi ki varsın, iyi ki adın kadar güzelsin Gönle derman, yaraya merhem Ve sevdaya hükümlü fermansın... Sen, sabahını bekleyen dört mevsimlik bir şarkı Ben avare zamanlarda, akla ziyan uzun bir öykü! Çözümsüz bir bilmece, uğraş dur, gündüz-gece... |