Neden başın eğik, niçin yerde gözlerin çocuğum
"İstikbal Göklerdedir" dememiş miydi Atatürk
Cumhuriyet’in gençlerine yakışır mı yere bakmak
Kaldır kafanı, korkma yaşadıklarından, ama utan gördüklerinden
Utan ki, mücadelen sürsün, utansın utanmayanlar
29 Ekimlere, 30 Ağustoslara, 23 Nisanlara,19 Mayıslara
Ve bu vatan uğruna kanını dökenlere ihanet edenleri utandır
İzin verme ülkenin taşının, toprağının rüzgarla sürüklenmesine
Cesaretin ve dimdik duruşunla yere indir hain bakışları...

Kötülükler, kötülük yapanların peşinden gider unutma
Sen cumhuriyetin onurlu ve gururlu evladı, Atatürk’ün gencisin,
Sahip çık ülkene, milletine, cumhuriyetine
Kanatlarıdır Türkiye Cumhuriyet’nin devrimler, koru onları
Başında dalgalanan ay-yıldızlı bayrağının renklerini öp
Yüreğinden, aklından, gözünden silme Atatürk sevgisini
Ebediyete kadar dimdik ayakta duracak Türkiye Cumhuriyeti...

Her koyuluğu da karanlık sanma, gökyüzüne serilen bulutlardır gölge yapan
Güneş çıkar, korkutur bulutları, aydınlıkla yıkanır karanlıklar...

Güven, inan kendine, sağlam bassın ayağın yere
Unutma Çanakkale Zaferi’ndeki iman gücünü
29 Ekim 1923’teki Cumhuriyeti’n doğuşunu
Unutma bu vatan uğruna can veren binlerce şehidi...

İzin verme, Cumhuriyet’in yüzüne çekilmek istenen kara peçeye
Gücün, elindeki ay-yıldızlı, kırmızı-beyaz bayrağın olsun
Cesaretin, Atatürk’ün kurduğu Türkiye Cumhuriyeti
Kıymetini bil özgürlüğün, laikliğin, demokrasinin
İşte bunlardır senin aydınlık yüzün, onurun, bağımsızlığın...

Sanma ki, gökyüzü sadece kuşların mekanı
Sadece onlar özgürce kanat çırpar mavide
Unutma! "İstikbal Göklerdedir" budur işte senin özgürlüğün,senin mavin
Sendeki iman, sendeki vatan aşkı kırar esareti
Yırtar her türlü karanlığı, alır güneşi ellerine, haykırır vatan aşkıyla
Gülümse, asma suratını, yürü Atatürk’ün çizdiği yolda, en doğru yol odur
Yık, görürsen eğer Cumhuriyet’in önüne örülmek istenen duvarları...

Kırılacaktır inan özgürlüğe vurulan zincirler senin gücünle
Kendilerine dönecektir tetiğe her dokunuşlarında silahlar
Ömrü tükenecek bu kanlı savaşların, yaprak gibi düşecekler yere
Yeter ki ruhunu, inancını, Atatürk sevgini canlı tut
Yeter ki, göç sesleri duyulmadan toprağından, vatanına sahip çık...

Bil ki, gökte bulut yokken ağlamaz güneş, eğer görürsen güneşin gözlerinde yaş
Anla ki ihanete uğruyor Atatürk’ün kurduğu Cumhuriyet
Damarlarından kanı çekiliyor Türkiye’min yavaştan yavaştan
Böyle bir ihanet karşısında susma, göğü yere indir, dünyayı salla
Yıkılmasın çıkar uğruna güzel memleketimin şehirleri, dağları, ovaları...

Korkma, göğe merdiven kurup güneşi koparamazlar
Yıldızların ışığını kısıp, ayın elinden yakamozunu alamazlar
Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni yıkamazlar
Öyle güçlü, öyle sağlam yüreklere yerleştirmiş ki Atatürk kendini
Ve öyle büyük sevdayla kurmuş ki Cumhuriyeti
Heykellerini yıksalar da, toprağa zehir atsalar da
Başkalaştırmaya çalışsalar da Türkiye’min Cumhuriyeti’ni
Başını eğdiremezler Türk Genci’nin,özgürlüğüne dokunamazlar Türk Milleti’nin
"Ne Mutlu Türküm Diyene", Türk’lüğü ile övünene
Ne mutlu, Cumhuriyet Bayramı’nı armağan eden Ata’ma...

Devran döner, fırtına gücünü yitirir, esmeyi unutur rüzgar
Ve sonbahar olur, toprağı öper daldaki sarı yapraklar...

Rukiye Çelik
Ankara 28 Ekim 1923