Böyle olsun.
Bir kaç cümle düşer bazen insanın yüreğinden beyazlara
İçindeki köz parçacıklarını dışarı akıttığında Yangın yeridir çoğu kitap sayfaları Sonra içine kapanık düşler kurar yerli yersiz Kimi bir uçurtma kuyruğunda Kimi yağmurla güneşin birleştiği yerde... Lakin soluksuz olur bazı tercümesiz söylemleri Hiç bir izahı olmaz gidenin gidişine dair Bazen hiç bir mantığa uymasa da Arap saçı misali kalifiyeli sancılar vurur bizi en başta Sonra koynunda saklanırız gecenin Bazen seherinde sabahın Bazen de bir dua da birleşitiğinde ruhlar. Hiç bir yol, geçit vermez bazen Bazen Keşkelerin bile düğüm düğüm dizilir boğazına En sevdiğin cümleler bile yakar canını Sonra, Belki sonra dersin. Ne belki gelir Ne de sonra. Ama gel-gitler hep olacak hayatının her anında. Kapalı kapılar ardına sığındığın Anahtar deliğinden giren rüzgarın Tiz sesinde acıyacak canın. Gölgen bile yabancı geldiğinde sana İşte o zaman yalnızsındır. Şimdi yüreğe elini koyup sesini her an duyabilene Bir teşekkür etme vakti Hep yanında olan Her anında sana varlığını hissetirene Teşekkürler ya Rab Acına da mutluluğuna da Varlığa da yokluğa da Teşekkürler Rab verdiğin her nefese... |