ve sırf seni seviyordumsensizlik ve güneşsizlik bir izmirdi elimdeki tek ağırlığım sırtımda hafif yağmurluktu bonjour’du ve kafe değil kahve söylemiştim doğrusu buydu çok da yağmıyordu doğrusu bir çisenti durumuydu kadın geldi oturdu kandırıcı bir güzellikti adam kadından az önceydi ve kahve değil kafeydi buyurduğu biryantininden papucunun bağcığına dek yanlışlıktı alışıktı izmir’im -sensizliğe de...- sigara çıkardı kadın çakmağı çıkaramadı zeytin gözleri kocaman çantası kadardı ve sanki vakti biraz dardı kirpikleri göğe yükseldi şimşek çaktı çakacaktı oradaydım. kahvem soğuyordu hiç sevmezdim soğuk kahveyi -sen soğutuyordun biliyorum- yenisini söylemedim çakmak aradı uzundu kirpikleri kadının -ve şiirime yaradı hepsi bu- yaktı da uzandı paralıyım diyordu adamın elleri yaralıyım diyordu zeytinleri kadının lakin ateşle oynayabilirim kurudu kabuklarım -izmir’im sensizdi. üşüyordu- (sensizliğe bir de yağmur eklendiği vakit hep olur;) hafızamın hafızamın duvarlarını yerle bir ediyordu eleni -eternity and a day- konuşuyorlardı çakmağı çantasından çıkaramayan kadınla çakarak yakan adam -sizi bir yerden çıkaracağım ama?- kalktım sonrasını bilmeyecektim yalan mı olacaklardı yoksa yaman mı sensizlik ve güneşsizlik bir izmirdi elimdeki ve eleni devam ediyordu çalmaya muhteşemdi yandırıcı bir güzelliktiniz -bir seni bir de onu biliyordum işte- sen istanbulluydun o yunan. JD |
Kalemini kâğıdıyla öpüştürmesini bilen ender Sanatkârlar
İşte böyle yazarlar
Şiiriniz mi ?
İşte bu düşüncemi yazmama yaradı
SAYGILARLA