Nasıl gidiyor dünya biliyor musun baba Çelik çomak oynuyor gibi geçiyor zaman Taşlardan dağlardan yuvarlana yuvarlana Avutuyoruz aldatarak dünyayı şu an Aklıma düştüğünde içim kanıyor baba
Öyle özledim öyle çocukçayım ki sorma Yaramazlık yapıp sopa yemek istiyorum Annem araya girip de dur deseydi sana Geri aldığım zaman çok derin dalıyorum Yadıma düştüğünde içim yanıyor baba
Bugün bayram diyorlar çocuklarım bana Her el tuttuklarında sizi hatırlıyorum Öpe sim geldi titrek tutunduğum dala Ne çok işledin ruhuma unutamıyorum Aklıma düştüğünde içim dalıyor baba
O zamanlar uzaktık varlığın hoştu bana Duymazdık dediğini vız geliyordu bize Durup ta düşünmedik yaşadık kana kana Şimdi anladım nede çok muhtacız size Aklıma düştüğünde içim kalıyor baba Allah rahmet etsin rahmetinden kana kana
04-09-2017 Hayrettin ŞAHİN
şiirime sesiyle can olan sn believe hanıma çok teşekkür ediyorum
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
baba şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
baba şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Abim kalbine gülücük kuşları konsun. Babanıza babama nur nur yagsin mekanları dilerim cennettir. Âmîn.
Güzel şiire selam olsun...
Babasızlığım'a
a n n e sen ne zaman kanatlarımı kanatmaya başlasan ben bir kez daha ölüyorum boş beşikte mezarın sırtında yılları deviren b a b a m l a
y a ğ m u r yağma gözlerimin diline yağsan biliyorum ellerimi tutamam bu zemheri ayazda çekilir mi parmaklarımın kangren hali a n n e ne vakit zamanlar seni gösterse sarmalanmayan yüreğim üşüyor yaşayan tabutumda yalnızım tıpkı b a b a m gibi
geceler azrail n a b z ı m d a n yüreğim kan içiyor karanlığın ucube yırtığından kuklalar ele geçirmiş arşın bulutlarını ben b a b a m a özlem duyarken saliseler d e d e korkutu oynuyor
ve hangi el ellerimden tutsa k o r k u y o r u m bir korku ki kalbim ölü rolünü oynamaya ç ı k ı y o r ülkelerin kayıp ütopyalarına
aklım uçuyor doğduğum o el ülkesine k e j e m büyümüyor ki büyümek sıratın çizgisinde yürümek gibi
martın her yirmibeşi ölüm senfonisi tutuşan tenim prangaları kusuyor gök ağlıyor mu kayıp çocukluğuma
zaman a h d i n i dolduramayan sesimi tarumar etmekle meşgul s ü v a r i l e r geçiyor tırnaklarımın toprağından
ey aklım bozgununu sal bilmediğin kuşlar ülkesine belki o ülkede sular krallığının büyülerinden doğarsın bir zerre dua avuçlarınla
doğum nüfusum göbeğimden kesilen kurban arşın t a v a f ı n d a kirpiklerim son vedasını oynuyor siyah perdeden sahne kusar her yer b a b a rolünde a n k a gözlerimden kanıyor b a b a m a esir gömülmelerimde
büyümeyen s ü b y a n kalbimde çocukluğum intihar ediyor göğün tezgahında
b a b a özgürlük bir kuşun kanadında hâlâ saklı mı s a k l ı m ı
yılölümküsrüyok limansızkent sarıvurgun lösev 😔
-Belıeve- tarafından 9/15/2017 3:10:18 PM zamanında düzenlenmiştir.
Kalemin susmasın
_____________________________Selamlar