Ah benim deli kalbimBir tarafım eksik gibi sanki sen yokken Konuşuyorum kendi kendimle bazen Kendi kendine konuşana ne derler bilirsin Öyle miyim acaba, diyorum ara ara zaten Ruhum, kişiliğim herşeyim ellerindeyken Biliyor musun, artık eskisi kadar güçlü değilim Yoruluyorum seni düşünürken Pek de konuşmuyorum eskisi gibi Bilirsin eskidende pek konuşkan sayılmazdım Şimdilerde hiç konuşmuyor gibiyim sanki Melekler izliyor gibi beni bir yerlerden Herkes kendi kendime konuşuyorum sanıyor Sonra bana bakıp gülüyor ‘‘ deli ’’ diyor Olsun, artık umursamıyorum Martılar konuşuyor mavi renkli yapraklarda Yağmur yüklü ve hüzün dolu bulutlar arasında Kaybolmuşum sonbahar yağmurunda Ahh şu deli kalbimde senin yerin bambaşka Hatırlar mısın, hep hayal ederdik Hayatımızın nasıl geçeceğinin düşüncelerini sonsuza dek Birlikte geleceğin keşfedilmemiş ülkesine biner giderdik Sonra da asla elimizden gitmesine izin vermezdik. Yalnız kaldım uğraşamıyorum Ayın ışığında kalbimden, ince kapınının dışından yazıyorum Çünkü acı ve hüzün hissetmekte yalnız değilim, Kendimi yalnız ve çıplak bir kalemde sıkışmış gibi hissediyorum Sanki acı ve üzüntü çeken ruhumu görüyormuşsun gibi Benim kim olduğumu yalnızca sen biliyor, sen görüyorsun, Sadece belaya olan lanetim için değil İtiraf etmeliyim ki seni her zaman güzel ve açıkça seviyorum, Ahh şu deli kalbimde olan bir yer var O da deniz aşırı bile olan bir yer Anla işte o tam da senin olduğun yerde Ahh şu benim deli kalbimde |
Eteğini savurmuş gidiyor
Güzel gözleri de denizlere benziyor,
Eritiyor,buharlaştırıyor
Onun kalbi aşkla mükemmel uyum içinde
Kalbim gülümser ellerinde,
Bal var tatlı dillerinde,
Güzelliği dünyanın üzerinde
Dokunduğu her yer gül bahçesi
Gözlerinde yakamozları görüyorum
Her gün aşkıyla büyüyorum,
Aşkıyla dünyamı süslüyorum
Kahkahalarıyla gönlümde yer açtı kendine deli kız
Güzel şiirine hediyemdir,,her hakkı siz değerli şaire aittir,,,
selamlar
GÜNAYDIN
HASAN ÇAPRAZ tarafından 9/19/2017 8:08:21 AM zamanında düzenlenmiştir.