Kim
Eylülün
suçu yok elbette, şirin’de. Sararan bir kalp düşünün orda. Bütün dillere Ve her şeye uzak! Sonra solmuş, darmadağın edilmiş sayfalar var. Mürekkebin dahi değmediği ellerimin de. Yazdığım hiç bir hayat hikayesinde değiller; Bu yüzden bu kadar sustum. Bir tek şiire sığındım. Bunu kim anlayabilir? Hiç kimse...." Özge Özgen |
Gözlere ihtiyacı yoktur
Kelimelerin güçlüdür
Sessiz yazsan bile çok sesli anlatır anlayana
Her sözü yerinde bir şiir
Her yere dokunan bir şiir
Hem düşündürdü
Hemde susturdu bu şiir
Tebrikler