Gül rengi
Eylül de geldi,
Bir diş iziydi avuçlarımda bırakılan. Sonrası bıçak sırtı acılarım. Susarken şiir yazıyorum. Sayfa aralarına gül rengi solgun bir gök yüzü bırakıyorum. Islık çalıyor birileri gidişime. Gün akşam olmakta. Hiç dokunulmamış bir hikayeden çıktım geldim. Üstüm başım çırılçıplak Bir eylül düşüydü benim ki; Uyandığımda Bir deniz geçti üstümden. Ben o an öldüm... Özge Özgen |
EYLÜLDE GEL...duygu ve hüzün en çok
eylüle yakışıyor belki de isminden kaynaklı.
az olsa da çok güzeldi şiir. tebrikler ve saygılarımla.