GECİKEN KUŞLAR MEVSİMİ/BRONZ ŞÖVALYE
geciken kuşlar mevsiminde hengameli kanatlar borçlusun bana sevgilim
tutuştur beni salkım saçak baharlarla deniz utkularıyla kavuşsun nehirler son sevgiliye denizler kendinden geçsin kül renkli son hazan bahçelerinde şaraplar acı neylersin tutuştur beni ayışığı valsinde gemicilerin mütebessim çağrılarıyla geciken kuşlar mevsiminde turkuaz atlas alevler içinde denizlerden sesleniyorsun ay eriyor dudaklarındaki masalda eski bahçelerde kalmadı sesin hüznü savunan kuşlar serviler altında unuttum yollardaki sevgililerin alın yazısındaki yorgunlukları bir gözyaşı borçlusun bana sevgilim külrengi peronlardan ne çok sevgili uğurladım gülüşleri korurdu cehennem yazgımı kumrulu ağaçlar altında sadakatin tutulmamış sözleri pırlantalı barış meleği mika bir yüzük borçlusun bana sevgilim turkuaz gecelerde bronzdan şövalyeler geceye çağrı yaban yemişleri rıhtımda bekleyen fosforlu gemiler kuşların çığlık imgeleri gökte gidiyoruz seninle denizlerin sevgisini içimizde duyumsayrak mutluydu bağışlanmıştı deniz kızı bronz şövalyenin kollarında denizler ülkesinde tunç renkli sonbahar akşamlarında arzularımı okşayan bir aşk doğuyordu ağzımda yabancı eski buruk meyvelerin tadı geciken kuşlar mevsiminde yolculuklar yaralıyor bronz şövalye Ömriye KARATAŞ 02.09.2017 |