Sevgi Dolu Sabah
öyle uzak gözlerinle seyrederken dünyayı
içinde olmamakla duygulandım evler arasından geçen rüzgarın bildiği ne varsa birebir aynı zaman lakin seyrin süsü bir hayli yakıcı daha da büyütme bu azabı bu güzel mavilikler sana da kalmaz dost masaların ağaçlarla kardeşliği yarının tatlı dokunuşlarını içinde saklayan kahkaha çiçeklerle bilenmiş renkli kokular ve geveze böceklerin sabaha dek söylediği bütün yalnızlıkları sayıkladım dönüp durdu bulutlar yıldızlar bir görünüp bir kayboldu neler neler konuştuk neler neler anlatık hayata dair içime çekilip mucizeleri saydım bir bir dudaklarından dökülen sevgi dolu sabaha. |