Hocam 27-Taramasabahlar olmasın, güneşler doğmasın ne olur her gecem böyle memnun, böyle uykusuz, mesrur doktor viziteye çıkmış.. herkes ayakta saygılı uyanıyorum, Ayşegül yok, yüreğim kaygılı gözlerim kapıda yok!.. ayak sesleri onun değil o olsa cevaplardı, ben çaresiz, ben cahil “taburcu edelim, git evinde dinlen” diyor doktorum Ben onu görmek hevesiyle “olur” diyorum etraftakiler “aa konuştu, dilsiz değilmiş” diyorlar bir şeyler soracaklar, ama cesaret edemiyorlar bir an evvel fırlıyorum bu bilmediğim kasabada Ayşegül beni bekliyor olmalı hastane kapısında onu bekletmemek için, koştum binbir sevinçle “seni seviyorum” yazdım daha merdivenlerde çaldırdı, geri döndüm.. çalar çalmaz yine kapattı.. sahi.. “müsait değilim” demekti “ilk fırsatta ararım”dı.. yürüdüm coşkuyla.. bu küçük şehrin caddelerinde baktım durdum telefona.. aradı da duymadım mı ne her ileti titreşimmiş meğer.. her seferinde güldüm o arasın da gerisinden bana ne, Karadut’um, Ayşegül’üm acelem neydi bilmem, hiç bilmiyorum gittiğim yönü onu bekletip harcatamazdım sevdiğimin ömrünü tutkulu dualarda.. bir can havli, bir görme telaşı içinde yârimin ömrü değil.. an’ı bile en mukaddes yüreğimde.. ben! bu yaşta böyle sevmek, vazgeçerek dünyadan beklemek varmış onu, Şükür, Rabbimden bir armağan şimdi bir çerçi olup aramak vardı seni tüm pencerelerde bir de o sensiz, sevdasız boşa geçen; gençliğim ele geçse biliyordum bir gün gelip, boşa geçen ömre değeceğini nasıl sevmem, istemem.. düşlemem o körpeliğini.. Resim; Atilla Sezener |
Kutlarım…
........................................ Saygı ve Selamlar.....