SİNEYE ÇEKTİĞİM...
Sabitlemekse ekseni
Ya evveli hikâyenin? Hem belli mi olurum ölürüm ilk surede Kelamın yeknesak tınısında serilirim yüreğin rahlesine Ve tık nefes kalem O da peşrevine yenik düşer aşkın, Aşka ramak kala Eşlik etmediğim gidişatın. Belli mi olur, sevgili? Sen, denmezin çukurunda Ben hepten müptela ölümüne sevdalara: Kılı kırk yarmaksa mesele Neden hepten işkilliyim de Dönmez yüzüm hala güneşin yanık siluetine? Kandıkça kanadığım yetmedi mi? Kardıkça kurda kuşa yem olmadım mı? Hem de nesine yaşarım ben bunca hüznü? Ya da külfet bildiğim rahmetine aşkların Serilirim boylu boyunca Üstelik hiçlik makamıma oturtamazken hiçbir imgeyi Bu da yetmezmiş gibi, Köpük köpük içimin denizi. Girmediğim dehliz mi kaldı da Bunca nazireyi yoktan var ettim sanırsın da… Boş ver gerisini. Yine de son bir sözüm; Belli ki akıl devşirdikçe Yetimliğimi sır bildim bileli Kayıp sancağımı da ölümüne mi sahiplenmeli Hem de bunca ruhsatı kayıp nüfusu yine Şeceremde kayıtlı bir bir hele ki Onca münafık gölgeyi de sineye çektiğim Yetmezmiş gibi… Boş ver sonrasını Üstelik gidişatın sanır mısın ki Var mutlak rotası? Mutluluğun kerevetine çıkanlara niyazım: Sahip olduklarına değil Görmezden geldiklerine olsun tek itirazları: Üstelik Allah katında Mademki kula kulluk etmek yakışmaz insanoğluna Aşkıma balta vuranlara da var elbet Son bir ikazım: Benliğimde kilitliyim Belleğimde ümmetimin de Son neferiyim, Ölümüne aşkına haiz bir dilekle Yola çıkıp da varmayı beceremediğim. |
Haz alarak okudum...
Çok Beğendim...
........................... Saygı ve Selamlar.