Suçsuz mutluluklar..
Suçsuz mutluluklar..
Benekli bir güneş gülümseyişde Temmuz’un acı yasını tutuyor martılar ak tüylü dişi bir geyik gibi dolaşıyor gökte beyaz bulutlar ki dağların ucunda eriyor son karlar köpüksü aynasını çözülüp giden günlerin sen ışıyan kahkasında belki bir gün yorgun kır eylencesinden dönerken yıldızlar belki bende yasını tutacağım ötelenmiş bir geleceğin zeytin ninesinin gölgesinde düş oluyor düşün öcüsü ak alınlı bin bir çocuk ezgilerle yükselen kan denizinin döşünde mavi göğsünü göstersin akşam yıldızı belki yeniden aşk doğar o yalın unutuluşta belki güz yaklaşıyor kalpsiz düşmanın ağzı sımsıkı kapalı yalın ayak dolaşıyor yurdumun sokaklarında ölçüsüz bitkin yorgun yazdıklarım bir mısra boyu kırlara yağan yağmurlar benim gözyaşlarım her kıvrımında mor dağların izi var akşam düşünce güneşin batışının içimde kör düğüm kör karanlık Hoşçakal! Hoşçakal! o çok sabırlı damarlarından akan mürekkep müebbet yeşersin uçsuz bucaksız bozkırlar düşlerde buluştuğumuz ilk baharlar gör sabah dualarımda suçsuz mutluluklar kederleri öperken gözlerimizde mor halkalar var gücümüzce tutunabileceğimiz bir zaman aynasında umutlar çürüyor akşamın örssünde dövülürken gün yörüngesinde bölünüyor bin bir parçaya orada bütün ümitsizlikleri bekleyen ölüm.. Nurten Ak Aygen 27.07.2015 |