BELKİ DE...

İflah olmazlığın kaydını şerh düşmekteyim bir kez daha ve tüm kırılgan nazirelerimi de bir bir diziyorum yüreğimin tespihine.
Güncellemem gereken yeni yaralar edindim bu gece ve içimin buyruklarına söz geçiremediğim yeni sıtmalar.
Pelesenk olmuş nice nidadan da yoksunum ve körelmişliğim kadar konuşlu olduğum o saydam tabakadan da hayli muzdaripim.
Gönülsüz bir aşka kucak açan o pervasız şiir.
Nice eda ile donattığım güncem bir de satılmışlığın coğrafyasına müdahil olmadığım gerekçesi ile yadsıdığım her sıfat ve yükümlü zarf.
Kollu kolsuz hangi saldırı ise, son durağındayım artık hüznün ve kalıpların beynamaz kulplarına kondurduğum sayımsız ve ölümcül darbeyi de mimliyorum yazının tam da ortasına, adeta yaz kampına girdiğimin bir göstergesi iken boş vermişliğim.
Kıldan ince boynuma geçirdiğim ipten gerdanlık sanırım asmaya olan özlemim kadar asıldığımın da açık bir hükmü, nice kıstası kale aldığım ama kale alınmadığımın da aşikâr dökümü iken bunca kayıtsızlık.

Zandım hem de nasıl,
Şair dedim durduk yerde kendime:
Affola,
Şiir desem de desen desen çizip da
Çıktığım yola;
Beyhude bir aşka yelken açıp iklimlerin serenat bellediği
Rüzgârı da takıp peşi sıra.

Uyut beni anne
İnsanlar bir kez daha ıslah etmeden,
Kalburüstü yüreğinde şatafatlı mizacımın,
Hüzne yerleşik gölge misali
Yaşlarımı da tufan belleyip
Gitmeliyim alelacele
Hem de kaynayan kazanda
Pişen yüreğimden sızan kana boyanmadan yeryüzü.

K/ağıtlarda tescilli
Mubah sevdalar üreten hikâyelerin başşehri.
Dokunaklı bir şarkı olmak vardı şimdi
Şehla dizelere methiyeler dizen şiirin ilk harfi.
Kalıtımsal bir yalnızlık benimki
Genlerime mademki söz geçiremem.

Şapkamı çıkarttım çoktan,
İçinde fuları ve ışıltı gözleri ile
Kıpraşan mavi tavşan.
Selasını verdikçe dünün,
İçimin düğümlerinde asılı üç beş kayıp tebessüm.

Anlı şanlı bir zafer,
Başköşesinde yüreğin bazense
Devrik bir hezeyan ansızın çattığım kaşlarından sızan.
Kenetli isen hüzne
Boca et sen de bağlanmış basiretini.
Şerrine lanet iblisin
Dokunulmazlığında meleklerin
İçimde kaynayan acıya okuduğum bir sure
Yanılgılarım bile peşin hükümlü
Dokunulmazlığın şarkısını çalıp çalıp
Ezberleyip de unuttuğum mu yine
Mutluluğun kayıp şeceresi?

Gömütler saklı gönlümün pazarında,
El pençe divan yârin sessiz varlığı,
Gönül de yorgun epeydir madem
Demediklerime bir de sen eklesen
Tek bir dize yine kayıtlı fermanımım
Söylenmedik haznesinde.

Gitmeliyim şimdi gerçi gidip de döndüğüm mü
En makbul şarkı?
Döne döne etrafımda
Boyutsuzluğumun da pervasızlığı
Kayıp gök kubbemde
O sönük hale.