AutemI yoktu karşılığı kırık bir pyrus ağacının ince ruhlu yarım harflerden başka su dilendiği mevsim ve yerini değiştirdiği gölgesinin yukarı bakıp kayıp bir ırmağın ölülerinden bulut çeker gibi asıldığı; ki gökten yağmur yağsa kuruyacaktı yalım saçlar. II bu insan bu ölümlü ilk kızıllığın gri atları toz duman ve sağlam yerler biri tutuştursa ışığı o an ölecektim orada yalnızca boşluk ağır kemikler ve siyah tapınakların kuzgunlarıyla kapalı kabuk içinde. III ruh blues bir şarkıdır dedim ağaçlar sallandığında duyulur ve ateş bizdik der aforizma bakışlı bir adam kovulmuşlar kulübünün kapılarında bir zamanı su’dan yana kaydırmanın imkanı yoktur cellatlardan bilecektik ah bu tenha yerler irin topluyor göğe doğru* *p.c |
Çok oldu seni okumayalı, o yüzden kendime ödev verdim, okuyamadıklarımı okuyacağım nanimu... sevgiler canım...